گروه هنری کلاغها با نمایش “این خانه سیاه است” میزبان تئاتر دوستان در سی‌وپنجمین جشنواره تئاتر استانی بوشهر بود. این نمایش، تحت کارگردانی و نویسندگی استعداد برجسته همچون خانم ساحل صالحی ما را وارد دنیایی از چالش‌ها، تزلزل‌ها و زندگی پرپیچ و خم خانوادگی می‌کند.
این اثر، الهام گرفته از نمایشنامه “خانه برناردا آلبا” لورکا، یک داستان گیرا و همچنین پراز عمق اجتماعی را در اختیار تماشاگران قرار می‌دهد. داستان این خانواده پس از از دست دادن پدر، با مشکلات و تحولات فراوانی مواجه می‌شود. اقتباس خلاقانه از این نمایشنامه، امکان می‌دهد مسائل اجتماعی و خانوادگی را با نگاهی نو و نوآورانه مورد بررسی قرار دهد.
جوایز کسب شده در سی‌وپنجمین جشنواره تئاتر استانی بوشهر :
- گریم برتر: ساحل صالحی
- طراحی لباس برتر: ساحل صالحی
- مقام بازیگری زن ویژه: رعنا غفاری
- مقام دوم بازیگری زن : هاجر انبارکی
- مقام دوم بازیگری مرد : فرشاد اصیل زاده
در این نمایش، پرده و سایه بازی به عنوان یک عنصر هنری مهم، داستان را به تصویر می‌کشد. از تضادها و تعاملات نور و سایه برای ایجاد جوی دراماتیک و افکت‌های ویژه استفاده می‌شود. این عناصر هنری به تأثیرگذاری بیشتر داستان و عمق شخصیت‌ها افزوده و تجربه تماشایی را غنی‌تر می‌کنند.
نمایش “این خانه سیاه است” به نگاهی تیز به نقش و تأثیر زنان در جامعه پرداخته و زحمات و درد‌های آنان را به تصویر می‌کشد. این اجتماعیت و حساسیت بهبودی در جامعه را برای تماشاگران ایجاد می‌کند و از زاویه‌ای جدید به چالش‌ها و موضوعات اجتماعی نگاه می‌کند.
فضا و رنگ‌های این نمایش، الهام گرفته از آثار هنرمند بزرگ اسپانیایی، فرانسیسکو گویا، می‌باشد. استفاده از تناقضات رنگی و فضاهای سرد و گرم، مخاطبان را در دنیای احساسات عمیق و پیچیده داستان غرق می‌کند. تأثیرات نورپردازی بازیگران و صحنه‌ها، نقاشی حرکتی را بر روی صحنه می‌آورد و تازه‌ترین ابداعات هنر تصویری گویا در جزئیات نمایش بیان شده است.
به علاوه، نمایش “این خانه سیاه است” با توجه به شیوه اجرایی و تئاتر شقاوت، با استقبال با شکوه تماشگران مواجه شد. این شیوه‌ی نوین و خلاقانه در اجرا، بازیگران را قادر به بیان عمیق‌تر و جذاب‌تر شخصیت‌ها و داستان کرد و تجربه‌ی بی‌نظیری را برای تماشگران به ارمغان آورد.
از طرفی، تئاتر شقاوت، یک رویکرد نوین در تئاتر است که بازیگران را قادر به بیان عمیق‌تر و جذاب‌تر شخصیت‌ها و داستان می‌کند. این روش برای تماشاگران احساس یک تجربه‌ی زنده و واقعی می‌کند، جایی که همبازیان بازیگران و حتی خودشان نیز جزئی از عمل هستند. این اتصال عمیق با نمایش، حضور فیزیکی و عاطفی تماشاگران را تقویت می‌کند و یک ارتباط عمیق بین صحنه و تماشاگران را فراهم می‌کند.
