«خانۀ برناردا آلبا» آخرین و مهم ترین نمایشنامۀ «فدریکو گارسیا لورکا»، شاعر و نمایشنامه نویس بلندآوازۀ اسپانیایی است که مضمون آن آشفتگی زندگی خانواده زنی شصت ساله است که شوهرش به تازگی فوت کرده و پنج دخترش، از بیست ساله تا سی و نه ساله، هنوز مجرد و خانه نشین هستند. «لورکا» با نوشتن این نمایشنامه دربارۀ یک خانواده، خواسته است نشان دهد که چگونه یک شخص به سبب آرزوهای برنیامده یا امیال سرکوفتۀ خود، به سلطه بر زندگی دیگری، حتی فرزندانش، تمایل پیدا می کند و به یک خودکامه تبدیل می شود. «خانه برناردا آلبا» [La case de Bernarda Alba] درامی در سه پرده است که در سال ۱۹۳۶ نوشته شد. فدریکو گارسیا لورکا هم شاعر بود و هم نویسنده. او همچنین نقاش، نوازنده پیانو و آهنگ ساز بود که در ۳۸ سالگی – به روایتی – به دست پارتیزان های ملی در جریان جنگ داخلی اسپانیا کشته شد. مقایسه زندگی لورکا با آنچه در «خانه برناردا آلبا» نوشته است، مخاطب را به این درک می رساند که خودکامگی در اسپانیای آن روزها یک دغدغه و رنج مشترک برای همگان بوده و او در این اثر، شرایط و روزگار مردمش را به خوبی تصویر کرده است. این نمایشنامه چندبار در ایران به روی صحنه رفته است. مترجم: احمد شاملو
دانلود کتاب